Cuda natury w Turcji — białe tarasy Pamukkale

W Turcji są takie cuda natury, których próżno szukać w innych miejscach na świecie. Te niesamowite miejsca koniecznie trzeba zobaczyć podczas wakacji w tym kraju. Jedną z takich niezwykłych tureckich atrakcji „must see” jest Bawełniana Twierdza Pamukkale. Czym się wyróżnia to miejsce i dlaczego warto je odwiedzić?

Bawełniana Twierdza Pamukkale 

Turcja to nie tylko wspaniałe atrakcje słonecznej Riwiery Tureckiej czy malowniczego wybrzeża Egejskiego. Ten magiczny kraj leżący na dwóch kontynentach także w innych regionach zachwyca wyjątkowymi cudami natury.

Pamukkale to jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc i wizytówka Turcji. Niewielka miejscowość Pamukkale położona jest w dolinie Cürüksu, znajdujacej się ok. 18 km od miasta Denizli. To właśnie w tym miejscu jest  jedna z największych osobliwości przyrodniczych Turcji, którą rokrocznie odwiedzają tłumy turystów z całego świata. 

Białe tarasy Pamukkale warto zobaczyć chociaż raz w życiu. Ich nazwę w języku tureckim tłumaczy się jako „Bawełniana Twierdza”, ponieważ są podobne do górskich zboczy pokrytych plantacjami kwitnącej na biało bawełny uprawianej na tych obszarach Turcji. Turcy określają je też jako „Bawełniany Zamek”.

Ten niesamowity cud natury został utworzony przez gorące źródła oraz bogatą w wapń i inne minerały wodę spływającą po zboczu góry Cökelez. Źródła termalne są tu dlatego, że Pamukkale położone jest na uskoku tektonicznym. Gorąca woda o temperaturze od 35 aż do niemal 100°C, wypływająca z 17 źródeł termalnych ochładza się na powierzchni i wytrąca się z niej węglan wapnia. Z tego osadzającego się naturalnego trawertynu spływająca woda tworzy śnieżnobiałe tarasy, czyli półkoliste baseny wypełnione ciepłą, turkusową wodą. To jeden z najbardziej unikatowych widoków na świecie. Proces ten trwa nieprzerwanie już ponad 14 tys. lat.

^{Kaskadowe baseny Pamukkale — foto: Pixabay}

Obecnie teren z tarasami i pokryty osadami naturalnego trawertynu to obszar o długości 2700 m i szerokości 600 m, wznoszący się na wysokość 160 m. 

^{Białe tarasy Pamukkale — foto: Pixabay}

Ochrona Pamukkale

Jeszcze do niedawna po trawertynach można było się poruszać bez żadnych ograniczeń. Ze względu na systematyczną degradację tarasów, w celu ich ochrony trasa turystyczna prowadząca przez naturalne baseny jest zamknięta od 1997 r. Została wyznaczona jednak trasa prowadząca przez sztucznie utworzone baseny, która urokiem wcale nie odbiega od tej poprzedniej. Trasa wiedzie przez 10 basenów utworzonych wzdłuż wąskiego kanału.  Aby chronić osady, na trawertyny można wejść wyłącznie boso.

^{W Pamukkale tylko boso — foto: Pixabay}

Władze tureckie zdecydowały również o rozbiórce hoteli wybudowanych w sąsiedztwie tarasów, ponieważ przyczyniały się one do degradacji środowiska i miały bardzo niszczący wpływ na to pełne uroku miejsce.

Okolice Pamukkale objęto ochroną, tworząc na tym terenie park narodowy. Ze względów przyrodniczych i kulturowych w 1988 r. kompleks obejmujący tarasy Pamukkale i ruiny antycznego miasta Hierapolis wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. 

Starożytne uzdrowisko Hierapolis

Miejscowe źródła mineralne znane były już w starożytności. Zdrowotne własności wód termalnych już w tamtych czasach przyciągały na te tereny wielu kuracjuszy, dlatego powstało tu uzdrowisko, znane jako Hierapolis, czyli „święte miasto”. Założył je w II wieku p.n.e. król Pergamonu Eumenes. W czasie największego rozkwitu miasta Hierapolis mieszkało w nim nawet kilkadziesiąt tysięcy osób.

Teren ten znajduje się na uskoku tektonicznym, dlatego Hierapolis było systematycznie nawiedzane przez trzęsienia ziemi. Kolejne 3 silne trzęsienia ziemi, które wystąpiły w 133 r. p.n.e., w 60 roku n.e. i na początku VII w. zniszczyły miasto, a mieszkańcy po każdym kataklizmie je odbudowywali. Po następnym, silnym  trzęsieniu ziemi mającym miejsce w 1354 r. opuścili jednak miasto na zawsze.

^{Ruiny Hierapolis — foto: Pixabay}

Obecnie nad wapiennymi tarasami Pamukkale wznoszą się ruiny starożytnego miasta Hierapolis. Od 1957 r. na tym terenie prowadzone są wykopaliska. Po starożytnym uzdrowisku najlepiej zachował się teatr rzymski, który w czasach świetności mógł pomieścić ok. 12 tys.widzów. Zachowały się również ruiny wielkich łaźni, świątyni Apollina i Basen Kleopatry będący niegdyś w centrum uzdrowiska. Jest tu także ogromny i doskonale zachowany antyczny cmentarz. W czasach starożytnych nekropolia ta licząca kilkadziesiąt tysięcy nagrobków była jedną z największych w całej Turcji. 

^{Teatr rzymski w Hierapolis — foto: Pixabay}

Kąpiel w Basenie Kleopatry

W Hierapolis amatorzy kąpieli w ciepłych wodach termalnych mogą skorzystać z Basenu Kleopatry zwanego również świętą sadzawką. Basen działał już w okresie rzymskim za czasów świetności uzdrowiska Hierapolis. Według legendy odmładzające wody z tego basenu były prezentem dla królowej Egiptu od Marka Antoniusza. To jednak tylko legenda, bo nie ma żadnych dowodów na to, że Kleopatra kiedykolwiek tu była.

Woda w basenie jest krystalicznie czysta i ma temperaturę ok. 37°C. Kąpiel w niej korzystnie wpływa na schorzenia układu krążenia, problemy skórne, reumatyzm, zaburzenia trawienia,  łagodzi stan wyczerpania fizycznego i nerwowego, a ponadto ponoć posiada też właściwości odmładzające. Na dnie basenu leżą kawałki marmuru i kolumny, które wcześniej otaczały basen, a podczas trzęsienia ziemi w VII w. runęły do wody. Kąpiel w tak ciepłej wodzie i w otoczeniu antycznych kolumn na pewno zachwyci niejednego turystę. Ze względu na znaczną zawartość związków mineralnych nie powinna jednak być zbyt długa i najlepiej gdy nie przekracza godziny. 

Kiedy odwiedzić Pamukkale?

Pamukkale to jedna z najchętniej odwiedzanych atrakcji podczas wakacji all inclusive w Turcji, dlatego też jest dość zatłoczona. Miejsce to odwiedza rocznie ponad milion osób. Najczęściej przyjeżdżają tu wczasowicze wypoczywający na tureckich wybrzeżach. Położenie blisko Riwiery Tureckiej i wybrzeża Morza Egejskiego umożliwia odwiedzenie tego miejsca indywidualnie lub w ramach wycieczki, jakie organizowane są z popularnych tureckich kurortów. Największy tłok jest tu w szczycie sezonu, dlatego komfort zwiedzania i zażywania leczniczych kąpieli jest największy poza miesiącami letnimi. Wycieczkę do Pamukkale najlepiej zaplanować na wiosnę lub jesień.

^{Baseny w Pamukkale — foto: Pixabay}

Pamukkale z lotu ptaka

Obecnie białe wapienne tarasy z turkusową wodą i ruiny starożytnego uzdrowiska Hierapolis można podziwiać z lotu ptaka. Wzorem Kapadocji tuż po wschodzie słońca nad Pamukkale i Hierapolis odbywają się loty balonem. Przez cały dzień nad tą wyjątkową przyrodniczą i historyczną atrakcją Turcji krążą też paralotniarze, którzy startują ze szczytu wznoszącego się za Hierapolis i trawertynowym wzgórzem. 

^{Loty balonem nad Hierapolis — foto: Unsplash}

Gorące źródła nie tylko w Pamukkale 

Nieopodal Pamukkale znajdują się także inne miejscowości, w których występują wody termalne. Ich właściwości lecznicze także znane były już w czasach antycznych. W oddalonym o 5 km Karahayit są źródła zawierające żelazo, sód i magnez. Tu osady mają kolor czerwony, zielony i żółty. 4 km od Pamukkale, w miejscowości Kavakbasi występują błotniste źródła ze związkami siarki.